Pet Shop Boys & New Order, Barclays Center’a muhteşem bir synthpop gösterisi getirdi (inceleme, şarkı listeleri)

Synthpop fanatikleri için, Evcil Hayvan Dükkanı Adam Evlatları ve Yeni siparişBirlik Turu, son 40 senenin en yenilikçi iki grubunun güçlerini birleştirerek son aşama zevkli, çoğu zaman göz kamaştırıcı bir biçim klasiği gecesi ile bir rüyanın gerçekleşmesidir. Başlangıçta 2020 için belirlenen tur nihayet bu hafta başladı ve oynayacakları iki NYC şovunun ilki olan Cuma gecesi Brooklyn’deki Barclays Center’ı vurdu.

Gruplar, pazara bağlı olarak kimin birinci yada ikinci oynadığı değişiyor, sadece set listeleri ve set uzunlukları, hangi pozisyonda olduklarına bakılmaksızın nerede ise aynıydı. Barclays’de Pet Shop Boys ilk sıradaydı ve bir ana derslik verdi arena/köşk gösterisinin iyi mi yapılacağı hakkında. Neil Tennant ve Chris Lowe bizi diskografileri (ve videografileri) süresince kesintisiz bir tura çıkardılar ve gösterinin her unsuru maksimum vay olarak değerlendirildi. Neredeyse bir müzik kutusu müzikali şeklinde oynadı, kendilerinin oynadığı ve herhangi bir arsa ihtiyacı yok. Yalnız hitler.

Her şey, bir garajda oynuyormuş şeklinde görünen bir ağ projeksiyon ekranının önüne yerleştirilmiş iki sokak lambası direğiyle ufak başladı. Orkestra uvertür müziği patladı, teller ve kornalar yuvarlanan sentezleyicilere dönüştü, parlak ışıklar kalabalığı trajik davul vuruşlarıyla patlattı ve bir ses “Love Comes Quickly” şarkı sözlerini tonladı. Ekran, Tennant ve Lowe’un beyaz trençkotlar içinde, uzun metalik maskeler takarak, 1986 single’ları “Suburbia”nın sesiyle dışarı çıkmalarına kafi gelecek kadar terfi etti.

“Can You Forgive Her” den sonrasında Tennant’ın maskesi düştü ve erken hit olan “Fırsatlar (Hadi Oldukça Para Kazanalım)” oynadılar. Tennant sonrasında kalabalığı selamladı, lamba direğine astı ve şovun geri kalanını bir sonraki şarkı için bir giriş kılığında kurnazca ortaya koydu: “Müzik ve anılarla bir yolculuğa çıkacağız, West End Kızlar, Che Guevara ve Debussy’nin kolayca yönetilebildiği fakat bunu fazlaca zorlaştırdığı, bunaltıcı olmanın günah olduğu ve müziğin sonsuza kadar çaldırmış olduğu… ve sokakların adının olmadığı New York’tan erkeklerle domino dansı yapıyorlar.”

Pet Shop Boys, kapakları mevzusunda orijinalleri kadar parlak zeka: U2’nin “Where the Streets No Names” şarkısını Frankie Valli’nin “Can’t Take My Eyes Off of You” ile karıştırıyor ve “You” şarkısını çeviriyorlar. Were Always on My Mind” ve Sondheim’ın “Losing My Mind”, hepsi de gecenin öne çıkanları içinde coşkulu Eurodisco’ya dönüştü.

Setlerinin üçte biri, arka gruplarını ve hatta daha büyük LED ekranlarını ortaya çıkarmak için yükselen video ekranı ve oradan her şey görkemli bir halde sinematik hale geldi, şarkılar birbirine aktı ve kesintisiz (erken) bir dans gecesi yarattı. Tennant ve Lowe’un birkaç kostüm değişikliği zamanı. Vegas’ta oynayabilecek ya da bir EDM festivalinde manşet olabilecek saf, kesinlikle görkemli bir gösteriydi.

Set, “Vocal” ve “It’s A Sin” ile en iyi şekilde bir ses/video/duygusal aşırı yüklenme ile kreşendo yapmış oldu. Tavana vurulduğunu bilen Pet Shop Boys, sıcaklığı birazcık düşürdü ve sokak lambası seti, “West End Girls”ün bir finali için geri döndü, “West End Girls”, çıngıraklı çıngırakları ve bloopy synth’leri ve peşinden şık, sofistike “Varlık”. Görkemli setlerini kapatmak için bunaltıcı”. “Go West” güzel olurdu, fakat bu şekilde bir nakavt performansı hakikaten yok.

Herhangi bir grubun Pet Shop Boys setini takip etmesi zor olurdu, sadece New Order bunu daima kendi yöntemleriyle yapmış oldu ve rekabet etmeye bile çalışmıyordu. Bununla beraber, Unity Tour için görsel oyunlarını, müzik videolarının yanı sıra ikonik albümlerini ve single sanatlarını oynayan mükemmel projeksiyonlarla hakikaten geliştirdiler. Ve Pet Shop Boys şeklinde, günlerce klasikleri var ve en fazlaca setleri var. çoğunlukla onlarla yüklendi. Bir enstrümantal Cumhuriyet80’lerin başlarındaki New York’un eski görüntüleri ile eşleşen “Times Change” klas bir girişti, peşinden sahneye çıktılar ve solisti Bernard Sumner 1992 hitleri “Regret”in akorlarını tutturdu. İyi başlangıç.

New Order’ın en iyi şarkıları, elektronik ile geleneksel gitar-bas-davul rock’ı birleştirir ve fazlaca azca grup iki yada üç akorla bunu yapabilir. Cuma gecesi en görkemli anları, şu anlara takıldıkları zamandı: ilk single’ları “Ceremony” ve Güç, Yolsuzluk ve Yalanlar’ neşeli “Rıza Yaşı” ve “Sessiz Yüzünüz” efendisi. Kendine özgü melodik basları, okyanus synthleri ​​ve Stephen Morris’in hala muhteşem davulları ile gitar hatlarının erimesi hala saf mutluluk sağlıyor. Ve ana setlerini kapatan “Temptation”, bana kalırsa sonsuza kadar devam edebilirdi.

Bernard Sumner’ın tadı yerindeydi, “Merasim”e heyecanlı bir başlangıç ​​yaparak kalabalığı “Üzgünüm iki yıl geciktik” diyerek selamlıyor ve ilk gösterileri için NYC’ye geldiklerinde ve tüm donanıma haiz oldukları mevzusunda latife yapıyor. çalıntı. “Teçhizatımızı gören olursa lütfen iletişime geçsin!”

“The Perfect Kiss”, “Bizarre Love Triangle” ve “True Faith” — tüm Barclays’in eşlik etmiş olduğu — ve doğal ki “Blue” şarkımız olduğundan, grubun daha açık synthpop tarafı da sergilendi. Pazartesi” fazla oynanmış olabilir, sadece o tekme davulları ve elektro iltifatlar hala teslim ediyor. 2015’lerden disko “Plastic” ve “Tutti Frutti” ile daha yeni malzemelerine de birazcık vakit verildi. Müzik Tamamlandı. Bence set bunlardan birini kaybedebilirdi. Sirenler Çağrısını Temenni ediyorum’Grammy’ye aday gösterilmiş, sadece birçok insanoğlunun banyo molasına yöneldiği “Suçluluk Yararsız Bir Duygudur”. Onların yerine, kim bilir “Love Vigilantes”, “Bizim Şeklinde Hırsızlar” yada herhangi bir şey. teknik.

Ek olarak New Order’ın Joy Division kataloğuna girmemek için yeterince mükemmel şarkıları bulunduğunu düşünüyorum (bu mevzuda azınlıkta olduğumun farkındayım), sadece “Transmission” ve “Love Will Tear Us Apart” ile tartışmak da zor. gösteriyi kapatan ve gecenin en birleştirici anıydı.

Unity Tour’da kürsü açılışı ve setler arası DJ’lik Paul Oakenfold New Order’ın Manchester kulübü The Hacienda’da sık sık dönen bir oyuncuydu ve Cuma gecesi 80’ler ve 90’ların başlarındaki alternatif dans hitleriyle kalabalığı eğlendirdi. New Order’dan önceki seti Manchester’da ağırlaştı ve çıldırdı ve Mutlu Pazartesiler’in “Step On” şarkısını ne vakit çaldığını merak ediyorum, kalabalıkta kaç şahıs bu şarkıyı onun ürettiğini biliyordu.

Bir not: Sumner ve Tennant’ın bu tur için Electronic’in “Getting Away With It” versiyonunu yapmaya çalışmamış olmaları büyük bir kaçırılmış fırsat şeklinde görünüyor. Setler içinde mükemmel bir geçiş olur.

Unity Tour, Pazar günü Philly’yi vurur ve peşinden Barclays’in sırası, New Order’ın ilk oynadığı ve Pet Shop Boys’un geceyi kapattığı siparişle Çarşamba (9/28) Madison Square Garden oynamak için NYC’ye döner. Bu fazlaca daha mantıklı bir akış: New Order tüm zamanların en sevdiğim gruplarından biri olsa da, hakikaten Pet Shop Boys’tan sonrasında oynamamalılar.

Pet Shop Boys ve New Order’ın Barclays Center set listelerine ve gösterinin fanatik çekim videosuna aşağıdan göz atın.

SETLIST: Pet Shop Boys @ Barclays Center 23.09.2022
taşra
Onu Affedebilir misin?
Fırsatlar (Oldukça Para Kazanalım)
Sokakların Adının Olmadığı Yerde (Gözlerimi Senden Alamıyorum)
Kiraya vermek
Ne İstediğini Bilmiyorum Fakat Daha Fazla Veremem
Oldukça zor
Kendi Cihazlarıma Bırakıldı
Domino dansı
Aşk Acele Gelir
Aklımı kaybediyorum
Hep aklımdaydın
rüya ülkesi
Kalp
Tamam
Vokal
Bir günah

Yeniden:
Batı Yakası Kızlar
Bunaltan olmak

SETLIST: Yeni Seviye @ Barclays Center 23.09.2022
Pişmanlık
Reşitlik yaşı
merasim
Bulaşma
Sessiz Yüzünüz
Muhteşem Öpücük
Tutti Frutti
Suçluluk Yararsız Bir Duygudur
Garip aşk üçgeni
Plastik
Gerçek İnanç
Mavi Pazartesi
günaha

Yeniden:
Aşk bizi parça parça edecek