Herhangi bir evcil hayvan yada akvaryum mağazasına girin ve bulacaksınız palyaço balığı. Bu turuncu-beyaz çizgili Nemo, ergonomik olarak tuzlu su akvaryumlarıyla eş anlamlıdır ve yeni hobilerin başvurduğu ilk balıklardan biridir. Hem de 1970’lerde tutsaklık altında yetiştirilen ilk deniz akvaryumu balıklarından biriydi. Bugün dünyanın dört bir tarafındaki yetiştiricilerden düzinelerce çeşit mevcuttur.
Deniz akvaryumu ticareti için bir çok balık türü, gene de, yırtıcı doğadan gelir. 2003 yılına gore, dünya genelinde deniz akvaryumu endüstrisi 200 milyon dolar ile 300 milyon dolar içinde bir değere haizdir. Birleşmiş Milletler raporu. American Pet Products Association tarafınca 2014 senesinde meydana getirilen bir ankete gore, ortalama 1,3 milyon Amerikan hanesinde 9,3 milyon balığa ev sahipliği icra eden tuzlu su akvaryumları var.
Ortalama 1.800 türden oluşan, bazıları yırtıcı, bazıları esir yetiştirilmiş ortalama 11 milyon tropikal balık, ithal her yıl ABD’ye. Birçoğu Hawaii ve Florida resiflerinden toplanır ve yurt içinde de yetiştirilir.
Bu popüler bir hobi ve gelişen bir iş. Bundan dolayı, pek oldukça korumacı ve hobici, ticaretin yabani balıklar ve yuva olarak adlandırdıkları resifler üstündeki etkisinden kaygı duyuyor.
Deniz akvaryumu ticareti, mercanlara zarar veren ve yabani balık popülasyonlarını tüketen toplama uygulamaları sebebiyle eleştirildi. Sadece, deniz akvaryumu endüstrisindekilerin resifleri ve resif balıklarını korumak için çalışmasının bir yolu, esir yetiştirilmiş balıklara geçiştir.
Günümüzde, ortalama 300 tür yada deniz akvaryumu türlerinin ortalama yüzde 17’si, tutsaklık altında yetiştirilmektedir. mercan dergisi, senelik gösteren esir yetiştirilmiş deniz balık türlerinin listesi. Bununla beraber, bunların yalnızca yüzde 6’sı ticari olarak temin edilebilir ve daha da azı “yaygın olarak temin edilebilir” olarak sınıflandırılır.
Fakat her yıl sıralama büyüyor. Deniz balıkları yetiştiriciliğindeki ilerlemeler, bilhassa de mevzu yeni yumurtadan çıkmış balıkları beslemek olduğunda ve mercan resiflerini koruma ihtiyacına dair artan farkındalık, esir yetiştirilmiş balık sanayisine daha çok yatırım yapılmasını teşvik etti. Tutsaklık altında yetiştirilen balıklar ek olarak daha sıhhatli oldukları için bir üne sahiptirler şundan dolayı hazır akvaryum yemlerine aslına bakarsanız alışmışlardır ve uzun bir nakliye sürecinde hastalıklara maruz kalma olasılıkları daha düşüktür.
Akvaryum ticareti için mühim bir tuzlu su balığı yetiştiricisi olan Sustainable Aquatics’in başkanı ve kurucu ortağı John Carberry, “Müşterilerin istediği şey sürücü ve müşteriler hayatta kalmak istiyor” diyor. “Kuluçkada yetiştirilen balıklar oldukça daha iyi hayatta kalıyor. Bu iktisat.”
İş için iyidir ve okyanus asitlenmesinden küresel ısınmaya ve siyanür balıkçılığına kadar çeşitli tehditlerle karşı karşıya kalan resifler için iyidir. Bazı ülkelerde, vicdansız balıkçılar bir sodyum siyanür tabletini bir fışkırtma şişesinde çözer ve arkasından karışımı hedef balığa püskürterek sersemletir ve yakalamayı kolaylaştırır. Yöntem, çevreleyen resifleri kirletir ve tüm ekosistemleri öldürebilir. Muhafazakarlar, bu uygulamanın Filipinler, Sri Lanka ve Endonezya’da (ABD’ye en büyük deniz balığı ihracatçısı) yasadışı olmasına karşın, siyanür balıkçılığı hala kaygı verici bir ölçekte oluyor.
SeaWorld & Busch Gardens Conservation Fund kapsamındaki New York merkezli bir program olan Rising Tide Conservation’ın başkanı Judy St. Leger, “Mercan resifleri okyanusun üretken merkezleridir” diyor ve resifleri esir üremeyi teşvik ederek korumaya çalışıyor. St. Leger, “Balıkların yıkıcı bir geçmişi olmadığından güvenilir olmanın bir yolu, hayvanları su ürünleri yetiştiriciliğinden seçmektir” diyor.
bu Yitik Balık Nemo Tesir?
Su ürünleri yetiştiricileri ek olarak belirli popüler balık popülasyonlarının üstündeki baskıyı azaltmayı umuyorlar. Mesela, Disney Pixar filmi çıktığında palyaço balığına olan talep arttı. Yitik Balık Nemo 2003 senesinde çıktı. Sadece yetiştiriciler, onlarca senedir tutsaklık altında birçok palyaço balığı türünü yetiştirebildiler. Bu muhtemelen yırtıcı palyaço balığı popülasyonlarının üstündeki baskının en azından bir kısmını aldı. (Bu cephede veriler noksan, bu yüzden deniz biyoloğu Andrew Rhyne’e gore kati olarak bilmek olanaksız. bu sorunu çözmeye çalışıyorum).
Şimdi büyük kaygı, görkemli mavi tang ya da yaklaşan Ellen DeGeneres’in Dory’si üstünde. bulma Nemo devam filmi, Dory’yi Bulmak. Birçok endişe etmek Film, mevcut arzın karşılayamayacağı bir talep artışına niçin olacak. Tang’lar daima yırtıcı doğadan sürdürülebilir bir halde toplanmaz (bazı koleksiyoncular mercanı kırmak onlara ulaşmak için) ve esir yetiştirilmiş alternatifler yok.
Mavi sivri uçlar, pelajik yumurtlayanlar olarak bilinir, doğrusu yumurtalarını açık suya bırakırlar; tatlı su balıklarının bir çok ve öteki bazı deniz balıkları yumurtalarını kayalara yada resiflere “yapıştırır”. Bu yapıştırılmış yumurtalar, azca oldukça kendi kendine kafi olan bebeklere dönüşür. Sadece pelajik yumurtlayan balıkların yumurtaları yumurtadan çıktığında, bebekler çaresizdir – ağız, göz, mide-bağırsak sistemi yada sinir sistemi yoktur. Bu yavru balıkların iyi mi canlı tutulacağına dair kodu kırmak, uzun süredir yetiştiriciler için son engellerden biri olmuştur.
Bu yüzden, geçen yıl araştırmacıların sarı tang başarıyla yetiştirildiHawaii resiflerinden toplanan pelajik bir yumurtlayıcı.
St. Leger, sarı tangın deniz süs su ürünleri yetiştiriciliğinin “mukaddes kâsesi” bulunduğunu söylüyor. Şimdi beraber tutsak yetiştirilmiş sarı saplar Hawaii Pasifik Üniversitesi’ndeki Okyanus Enstitüsü tarafınca, esir yetiştirilmiş mavi saplar muhtemelen o denli da geride değil.
Tüm Balıklar Tutsak Yetiştirilmeli mi?
Giderek daha çok balık tutsaklık altında başarı göstermiş bir halde yetiştirildikçe, bazı bilim adamları ve hobiler, endüstrinin tamamen esir yetiştirilmiş bir modele geçişinin mantıklı olup olmadığını soruyor.
Rhode Island’daki Roger Williams Üniversitesi’nde deniz akvaryumu ticaretini inceleyen bir deniz biyoloğu olan Andrew Rhyne, hayır diyor. Onun Araştırma iyi yönetilen yırtıcı balıkçılığın çevresel ve ekonomik değerine dikkat çekmiştir. Deniz akvaryumu ticareti, mercan kayalığı ekosistemleri için risk oluşturabilirken, bununla beraber çözümün bir parçası da olabilir.
Rhyne, “Hakkaten habitat müdafaasını teşvik etmekle ilgili” diyor. Deniz akvaryum balıklarının toplanması ve ticareti, kıyı topluluklarına kıymetli bir gelir deposu sağlar. Bu da toplulukları resif ekosistemini korumaya teşvik ediyor şundan dolayı geçim kaynakları buna bağlı. Kısacası, iyi yönetilen bir balıkçılık kıymet yaratır ve bu kıymet koruma için sebep yaratır.
St. Leger, Rising Tide kültür balıkçılığına odaklanmış olsa da, “yabani avlanan balıkçılığın da bir yeri bulunduğunu biliyoruz” diyor.
Tutsak yetiştirmeye ulaşınca, uzun süredir akvarist ve butik yetiştirici/toptancı olan Matt Pedersen, “her şeyde olduğu benzer biçimde sınırlamalar ve dezavantajlar var” diyor. (Hem de kıdemli bir editördür. KORAL Dergisi.) Birincisi, “Üremek için kaynak yoğun. Fazlaca paraya mal olabilir” diyor. Bilhassa tutsaklık altında yetiştirilmeye yeni süregelen türler için büyük bir güçlük, onları tüketicilerin ödemeye istekli olduğu bir fiyattan üretme kabiliyetidir.
Başka bir ihtimaller içinde olumsuzluk? Yerli olmayan türlerin kazara özgür bırakılması. Arizona merkezli bir çevre koruma kuruluşu olan Biyolojik Çeşitlilik Merkezi’nde hukuk görevlisi olan Nicholas Whipps, “Yırtıcı avlanan tropikal akvaryum balıklarına olan talebi azaltmak ve daha yıkıcı toplama uygulamalarından uzaklaşmak oldukça mühim” diyor. “Fakat gelecekte esir üremenin iyi mi yapılabileceği mühim.”
Mesela, büyük ölçekli açık deniz tutsak yetiştirme programlarının, inorganik balıkların kazara özgür bırakılmasına niçin olabileceğini söylüyor. Bu balıklar istilacı hale gelebilir ve yerli türlerle rekabet edebilir.
Whipps, “Bu, tutsak yetiştirme endüstrisinin mevcut yönü yada uygulaması olduğu anlamına gelmiyor, yalnızca endüstrinin pazar talebini iyi mi karşılamayı seçtiği mühim” diyor.
Endüstrinin savunuculuk grubu olan Pet Industry Joint Advisory Council’in başkanı ve CEO’su Mike Bober, deniz akvaryumu ticareti için balık avlamanın, besin için balık tutmaya kıyasla çevre üstünde oldukça daha ufak bir tesiri olduğuna dikkat çekiyor. Sadece bu, ticaretin hiçbir tesiri olmadığı anlamına gelmez. Problem şu ki, tecim verileri o denli kıt ve o denli dağınık ki, tam olarak ne işe yaradığını idrak etmek zor olabilir.
Doğal ki, işler nadiren siyah ve beyazdır. Rhyne, “Bazı balıkların aşırı kullanıldığını biliyoruz” dedi. “Ve bazı balıklar uzun süredir sürdürülebilir bir halde toplanıyor.”
Bu öykü, National Geographic’in yırtıcı yaşam suçlarına odaklanan ve BAND Vakfı ve Woodtiger Fonu’nun bağışlarıyla mümkün kılınan Hususi Soruşturma Birimi tarafınca hazırlanmıştır. SIU’dan daha çok haber okuyun yaban hayatı izle. İpuçları, geri bildirim ve öykü fikirleri gönderin [email protected].
Yoruma kapalı.